Sanırım birazdan bu blogdaki en kısa yazıma imza atmış olacağım. Bayram tatilinde Inception nedeniyle her gün sabah akşam düzenli olarak aldığım Edith Piaf’ın dozu Perşembe akşamı yapılan bir görüşme ile iyice arttı.Pek hayırlı bir durum değil. La vie en rose… Ne diyeyim, bu şarkı benim yumuşak karnımdır. Bacak kadar bir çocukken Sabrina’yı izlerken ilk kez kulağıma çalınmıştı ve “vulu la la vulu la la” şeklinde kendi çapımda söylemeye başlamıştım. Gel zaman git zaman şarkının Edith Piaf tarafından icra edildiği, zatı muhteremin la vie en rose kadar güzel diğer parçalarının da olduğunu öğrenmiş oldum. İçerisinde Paris olan her filmde ucundan kıyısından bu bayanın sesini duyarız. Ama bazı filmler vardır ki sadece onun şarkıları için yapılmıştır jeux d’enfants da olduğu gibi. İzlediğim ilk günden beri la vie en rose’u bu filmsiz, bu filmi ise la vie en rose’suz düşünemiyorum. Tabi bunu yine kendime sakladım, söyleyemedim…
“the magic spell you cast this is la vie en rose..”
P.S: Ayrıca büyüyünce turta olmak istiyorum 😛
angelicshayalidostlarmekani 