Dün sabahtan beri aldığımız onca kötü haber ister istemez bu soruyu beraberinde getirdi: DÜNYA NELER OLUYOR SANA???
Öncelikle yüreklerimiz İskenderun’dan gelen o acı haberle yıkıldı. Nefes almamıza müsade etmeden Gazze’ye İNSANİ YARDIM götüren gemilere İsrail’in mantık dışı saldırısı nedeniyle yitip giden canların haberi geldi. Bu haberler bizleri üzse de üzerlerinde düşünmemiz, konuşmamız gerek.
İlk olarak Gazze’ye insani yardım götürme hadisesini ele alalım. Onurlu, güzel bir davranış ama Türk milleti olarak düşünmeden hareket etmemizin ceremesini bir kez daha çekiyoruz. Gazze’de bir insanlık dramının yaşandığını herkes biliyor. Biz de elimizden geldiğince Filistin halkına yardım etmeye çalışıyoruz. Buraya kadar her şey iyi güzel. Ancak arkamıza baktığımızda İsrail hakkında her fırsatta atıp tutan Arap ülkelerini nedense yanımızda göremiyoruz. Bu olayda da YİNE GÖREMEDİK. O bir zamanlar sevmediğimiz komşumuz Yunanistan bile tepkisini net bir şekilde ortaya koyarken, bizleri her defasında kardeş gördüklerini yineleyen o malum ülkelerden çıt çıkmıyor. Geçen sene 5 hafta kadar bu ülkelerden birinde kalıp, az çok sistemin işleyişini görebilmiş biri olarak bu durum bana hiç de şaşırtıcı gelmedi. Millet olarak biraz daha soğukkanlı olmayı, biraz daha diplomatik olmayı isterdim ama biz böyleyiz işte. Ayrıca söz konusu insanlık dramı sadece Gazze’de yaşanmıyor, yaşanmamıştır. Aklıma haliyle Bosna geliyor. Gazze’den çok daha uzun bir süre abluka altında kalmıştır ama insani yardım götüreceğiz, kamuoyunun dikkatini çekeceğiz diye böyle ciddi bir çalışma yapılmamıştır ya da ben hatırlamıyorum. Balık hafızalarımızla bu kadar geriye gitmeye gerek bile yok. Doğu Türkistan’ın durumu basına çok yansımasa da Gazze’den daha vahimdir. Neden oraya yardım eli uzatılmaz?
Bu yazdıklarımdan yapılan yardım çalışmalarına karşı olduğum sonucu çıkmasın. Karşı değilim,sonuna kadar destekliyorum ama tek başına bir şeyler yapmaya kalkışmanın Don Kişotluktan öteye geçemeyeceğini düşünüyorum. Bir de bu yardımlarımızın karşılığını görebilsek. One minute çıkışından sonra malum çevreler tarafından pöf pöflenen güzel ülkem Kıbrıs müzakerelerinde yine o malum ülkeler tarafından yalnız bırakılmıştır. Bu örnekleri çoğaltmak mümkündür. Çünkü tarih tekerrürden ibarettir.
Görüldüğü üzere insani yardım gemilerine yapılan saldırı İskenderun’da gençliğinin baharında yitip giden canları unutturuyor bize. Zaten alışmadık mı bu haberlere, sıradanlaşmadı mı? Tamam çevremizde olup bitenlere tamamen duyarsız kalalım demiyorum ama öncelikle kendi içimizdeki meseleleri çözelim. Kabul etmemiz gerekirse bizim bizden başka dostumuz yok. Nuri Bilge Ceylan’ın dediği güzel ve yalnız bir ülkeyiz
angelicshayalidostlarmekani 