Akün Sinemasını Yaşatamadık ama Emek Sineması Yaşamalı

Biliyorum ben de dahil olmak üzere çoğumuz perdesi daha büyük, ses düzeni daha iyi, koltukları daha rahat gibi pek çok nedenden ötürü büyük alışveriş merkezlerindeki sinemaları tercih eder olduk. Haliyle cadde üzerindeki, sokak arasındaki, çoğumuzun ilk filmini izlediği bu nedenle ilk göz ağrılarımız olan o sinemalar birer ikişer kapanmaya başladı. Bir Ankara’lı olarak en çok Akün Sinemasının kapanmasına üzülmüştüm. Sanki çocukluğumdan, gençliğimden bir parça da gidiverdi. Atılan o şen kahkalar, dökülen göz yaşları, heyecandan yiyilen tırnaklar, çığlıklar, patlamış mısırın dayanılmaz kokusu ve bütün bunlara eşlik etmiş olan güzelim filmler… Sinemalar, zar zor denkleştirilen harçlıklarla, çoğu zaman okulu kırarak gidilen kutsal mekanlardı gözümüzde. Ama artık onların büyük bir kısmı yok. Var olanlar ise can çekişiyor. Bunlardan birisi de Emek Sineması. İstanbul, Beyoğlu deyince bu sinemayı bilmeyen yoktur. Film festivallerinin uğrak mekanıdır. Öyle ya da böyle bir çoğumuzun yolu düşmüştür. Ama kısa bir süre önce perdelerini kapatma kararı aldı ya da aldırıldı. Tıpkı Akün Sineması gibi O da derin bir uykuya dalacak. Akün Sineması şimdi Devlet Tiyatroları tarafından Akün Sahnesi’ne dönüştürüldü. Bu, bir nebze üzüntümüzü hafifletti. Ama Emek Sineması o kadar da şanslı değil. O malum projeye göre alışveriş merkezi olması planlanıyor . Biz Akün’e sahip çıkamadık ama aynı kaderi Emek Sineması paylaşmasın. O hep orada güzel anılara sahiplik etsin.
Çorba’da benim de tuzum bulsun diyorsanız; info@emeksineması.org adresine mail atabilirsiniz. Ayrıca ayrıntılı bilgiye facebook’da”emek sineması yıkılmasın” grubundan edinebilirsiniz.

Görüşmek üzere